کتاب در سی فصل تنظیم گشته و حکایت روزگار یک کودک فلسطینی متولد در اردوگاه آوارگان است که از لحظه دریافتن خویش درگیر رنج آوارگی و اجحاف و نیز انتخابی میان تمام تردیدهای حاکم بر دل انسان است.

کتاب به مبارزه با تصویر انسانیت زدایی شده از مردمان فلسطین برمی خیزد و با روایت رنج کودکی آغاز می شود که در اردوگاه در می یابد با بارش نخستین باران همه دارایی فقیرانه خانواده اش زیر آب می رود و مادری که روزی در الخلیل خانه و خانمان داشت با رنج و بی سرزمینی از هستی ناچیزش صیانت می کند.

کودکِ داستان روایت از روزهایی می کند که اشغالگران تمام مردان تا شصت سال اردوگاه را در مدرسه جمع می کنند و پس از تحقیر، توهین و شتم روانه‌شان می کنند و می پرسد “یک روز زیستن و بنده خدا بودن بهتر از یک عمر آسفالت زیر گلیم سربازان اشغالگر بودن نیست؟”
و این پرسش نخستین کودک انگار از یک جهان بینی است که زندگی و زیبایی را در می یابد و با تمام جان دوست دارد اما برای زندگی و عشق ناگزیر از ستیز و میان آتش رفتن است. کتاب در قالب داستان از اجتماع فلسطینی ها هم روایتی به غایت متنوع و باورپذیر می دهد.

از اهالی الخلیل که مادی ترند و عموما در کار چرتکه و تجارت و مبارزه را کم ثمر می شمارند تا جوانانی که عاشقانه چریک و فدایی شدن اند و گاه تا سالها کسی از انجام و سرنوشتشان اطلاعی ندارد و پدر و عموی قهرمان داستان از همین دسته اند.

از روزگار و زمانه اردوگاه نشینان در کتاب خار و میخک می خوانیم . این که هر کدام انتخاب می کنند و به راه و سرنوشتی می روند،کسانی با اشتیاق و مرارات برای تحصیل راهی مصر می شوند و شوق و انتظار مادران برای رد شدن از ایست و بازرسی اشغالگران قلب را در تمام سطور کتاب خار و میخک به تپش تندتر و همدلی با اهالی داستان می کشاند.

حکایت برخی فلسطینیان که برای کار و تامین مایحتاج راهی سرزمین های اشغالی می شوند هم جالب توجه است.
نویسنده از بیداد اشغالگران می گوید و در عیت حال ناگزیری معاش برای کارگران فلسطینی و اینکه این رفتن ها گاه با تغییر ذائقه و درآمیختن با شیوه دگر زیستن و نیز ارتقا کیفیت زندگی خانواده افراد مواجه است و جریان چریکی با شماتت و سرزنش اینان را عامل دشمن اشغالگر می داند.

در این بزنگاه نویسنده موضعی میانه دارد و هم کارگر ناگزیری را درک می کند که هشت فرزند گرسنه دارد و هم مردم مقاومی که کار برای اشغالگر را خطا و گناه می دانند و این کلمات حکایت از نگاه جامعه شناسانه و انسانی شهید سینوار دارد ….

فصل دانشگاه رفتن قهرمان داستان ما جذاب تر است. آنجا که از مهرآوردن و تماشای یکی از همکلاسی هایش می گوید و به این اشاره می کند که هرگز بیش از آن که او را در دل دوست داشته باشد نخواسته و قائل به حدود دیانت و سنت است و می خواهد در پایان دانشگاه به خواستگاری دختر برود.

دریافتم از کتاب آن بود که نویسنده با قلم روان و روایت انسانی و واقعی اش خواسته تا نشان بدهد چرا یک ملت عاشق زندگی بر اثر اشغال و اجحاف سلاح برمی دارد و می جنگد و از انجام کار پروا و ابایی ندارد.

کتاب نگاه ژرف نگر،انسانی، اینجایی و این جهانی نویسنده اش را هویدا می کند و به مخاطب می فهماند که به روایت شاعر “مردگان این سال، عاشق ترین زندگان بودند". زندگی برای اهالی سرزمین زیتون انگار حکایت و روایت خار و میخک است.

کتاب سید حسن نصرالله ـ انقلابی جنوبی به قلم نویسنده و اندیشمند مصری، «رفعت سید احمد»، مدیر مرکز بررسی‌ها و پژوهش‌های یافا، به نگارش درآمده است. در این کتاب زندگی‌نامه شهید «سید حسن نصرالله»، دبیرکل حزب الله لبنان را بیان شده است و پس از آن به داستان صعود و پیروزی حزب الله و شاخه نظامی آن یعنی مقاومت اسلامی علیه دشمن صهیونیستی، آزادسازی جنوب لبنان از چنگال‌های صهیونیست و مزدوران آن به رهبری ژنرال «آنتوان لحد» می‌پردازد.

در این کتاب داستان عبور لبنان از آتش‌های فتنه و جنگ داخلی به سوی فضای اتحاد و یکپارچگی در پناه حزب پیروز (حزب‌الله) نقل می‌شود. حزبی که در جنگ با اشغالگران که تحت حمایت قدرتمندترین نیروی نظامی جهان بوده و هست، اولویت‌ها را به خوبی آموخت و آموزش داد.

این کتاب به مدارک مرحله بعد از ترور رفیق حریری و ابعاد توطئه‌های آمریکایی اسرائیل علیه سوریه و لبنان می‌پردازد و مهر تأییدی بر این مطلب است که حزب‌الله هنوز هم ـ نوک پیکان مبارزه عربی و اسلامی علیه ارکان این توطئه‌ها است. نویسنده با ارائه تحلیلی دقیق دیدگاه سید حسن نصرالله را نسبت به فتنه بعد از ترور حریری نشان می‌دهد و بهانه‌های مبلغان شکست را بیان می‌کند؛ سیاستمداران و نویسندگانی که ستون پنجم امت و نمادهای نورانی خود ـ که حسن نصرالله در قلب و پیشاروی همه آنان قرار دارد ـ هستند. این کتاب در ده فصل و یک خاتمه و سه پیوست نویسنده و دو پیوست مترجم تدوین شده است.

کتاب در فصل‌هایی با عنوان سید حسن نصرالله و حزب او، محیط شکل گیری حزب الله، سیدحسن نصرالله از دیدگاه معاصرین، تحقق آزادسازی به دست حزب الله، مفاهیم شهادت هادی حسن نصرالله، فقه پیروزی؛ دلیل پیروزی سید حسن نصرالله، حزب‌الله و زلزله ترور حریری، روشنفکران تیرانداز، دیدگاه نخبگان مصر درباره حسن نصرالله و حزب او، دیدگاه‌های سید حسن نصرالله در چالش‌های جدید، دلایل توطئه‌ها علیه سید حسن نصرالله و حزب الله و پیوست‌ها. تنظیم شده است.

بخشی از متن کتاب: «زمانی که سپاه درندگان به مردم حمله کرد، و مقاومت آنان را ترور خواند و دینشان را خشونت‌آمیز، مقدسات مردم هتک شد و سرزمینشان اشغال؛ از میان آنان باید یک مرد انقلابی پیدا می‌شد. مرد انقلابی ما از جنوب بشریت، جنوب اسلام و جنوب عربیت سر برآورد؛ انقلابی معممی که برای مقابله با سپاه شمال اروپا، و آمریکا و اسرائیل قیام کرد و نفخه تاریخ و روح حسین، که در کربلا با خون خود خضاب بست، از انقلابش به مشام می‌رسید.

کربلا هنوز میان ما و در جهان معاصر ما زنده است؛ و سید حسن نصرالله، این انقلابی معمم، می‌بایست بیاید تا قیام و عمامه باز با هم در فراز شوند و فصل تازه‌ای از عزت و کرامت و پیروزی و تن ندادن به خواری در دین و دنیا را رقم بزنند.» مترجم در بخشی از مقدمه‌اش می‌نویسد: «این کتاب اثری ارزنده در بیان داستان مرد انقلابی‌ای است که از جنوب، جنوب لبنان و جنوب اسلام و جنوب امت عرب برخاسته و علیه لشکریان شمال، شمال آمریکا/ اروپا/ اسرائیل قیام کرده است؛ انقلابی معمم، سید حسن نصرالله. چه نیکو مردی، و چه مقدس داستانی.»

روز مباهله، روزی است كه پیامبر مكرم اسلام، عزیزترین عناصر انسانی خود را به صحنه می‌آورد. نكته‌ی مهم در باب مباهله این است: «و انفسنا و انفسكم» در آن هست؛ «و نساءنا و نساءكم»در آن هست؛ عزیزترین انسانها را پیغمبر اكرم انتخاب میكند و به صحنه می‌آورد برای محاجه‌ای كه در آن باید مایز بین حق و باطل و شاخص روشنگر در معرض دید همه قرار بگیرد. هیچ سابقه نداشته است كه در راه تبلیغ دین و بیان حقیقت، پیغمبر دست عزیزان خود، فرزندان خود و دختر خود و امیرالمؤمنین را - كه برادر و جانشین خود هست - بگیرد و بیاورد وسط میدان؛ استثنائی بودن روز مباهله به این شكل است. یعنی نشان دهنده‌ی این است كه بیان حقیقت، ابلاغ حقیقت، چقدر مهم است؛ می‌آورد به میدان با این داعیه كه میگوید بیائیم مباهله كنیم؛ هر كدام بر حق بودیم، بماند، هر كدام بر خلاف حق بودیم، ریشه‌كن بشود با عذاب الهی.

۱۳۸۸/۰۹/۲۲
بیانات در دیدار با جمعی از طلاب و روحانیون