تفاوت هايي كه به زن و مرد هست، حكيمانه و كريمانه و با توجه به خلقت آنهاست و اگر به اين تفاوت ها در برنامه ريزي ها توجه نشود ظلم به زن و مرد است و منجر به عدم تعادل در جامعه خواهد شد……. اسلام حتي در عبادت ها هم به اين تفاوت ها توجه كرده است. زن مجاهد زني است كه بتواند خانواده را خوب مديريت كند و همسرداري، خانه داري و مادري جهاد زن شمرده مي شود تا بتواند همچون آسيه، فرعون ها را مديريت كند و موسي (ع) را در دامان خود تربيت نمايد ولي جهاد مرد حضور با سلاح و در ميدان نبرد است.
دكتر كبري خزعلي، ماهنامه خانواده شاد، ش هشتم، ص 5
اگر همسايه را جزو خانواده خود بدانيم، حاضر نخواهيم شد به او ستم كنيم يا نفرين نماييم يا آبرويش را بريزيم. در روايتي آمده يكي از معصومين عليه السلام به يكي از يارانشان سفارش مي كنند كه مسلمانان را به منزله ي خانواده ي خود قرار دهد. بزرگ آنان را به منزله ي پدر و كوچك آنان را به منزله ي فرزند و همسال آنان را به منزله ي برادر قرار دهد. ماهنامه خانواده شاد، ش8،ص45
خدایا!ما بنده توئیم و بنده را جز اطاعت نشاید.به ما الفبای بندگی بیاموز.
خدایا!بی نگاه لطف تو،هیچ کار به سامان نمی رسد.نگاهت را از ما دریغ نکن.
خدایا!عنانمان را از دست نفسمان بستان و یاد خودت را چنان در دلمان بنشان که تو از چشممان ببینی و از گوشمان بشنوی و از زبانمان بگویی.
خدایا!نگاهمان را از غیر خودت بگردان و ما را نگران خودت بگردان.
خدایا!به ما آداب عاشقی بیاموز و اصول عشقبازی و راه و رسم کرشمه شناسی.
خدایا!چشم دیدن جلوه های جمالت را به کوردلان زیبایی نشناس عنایت کن.
خدایا!در قیامت با چه رویی به چشمهای تو نگاه کنیم که در مقابل عمری نعمت،جز گناه و معصیت نیاورده ایم.شرمساریِ آن روز از هر عذابی دردناک تر است.دستمان بگیر.
صفحات: 1· 2
خاطرات کودکی را به خاطر بیاوریم و کلاهمان را قاضی کنیم و ببینیم محیط های کودکی ما چقدر در شکل گیری شخصیتمان موثر بوده است. بسیاری از کسانی که در بزرگسالی انسان هایی متدیّن، متعهد و کارآمد بوده اند در محیط های دینی رشد یافته اند به ویژه آن محیط هایی که دین را با چاشنی شادابی به فرد آموخته اند. به عبارت دقیق تر، دین را به آنها نیاموخته اند بلکه آنان را در محیطی دینی قرار داده اند و به همین دلیل، فرد کاملاً تحت تاثیر آموزه های دینی و انسان هایی روشن ضمیر قرار گرفته و برای راهیابی به جامعه ای که همه گونه زیبایی و زشتی را در خود جای داده، آماده شده اند.
کودکی که در فضایی چون مسجد رشد پیدا می کند و تحت برنامه های دینی تعلیم می بیند اگر این آموزش ها برای او تداوم پیدا کند خیلی بهتر از کسی که در چنین محیط هایی نیست، تربیت می شود. بنابراین باید دید چگونه می توان آموزش های مسجدی را وارد مراکز پیش دبستانی کرد والبته با چه زبانی؟
برگرفته از سايت تبيان
بچه ي انسان يك موجود تعليم پذير است، شايد تعليم پذيرترين موجود در اين عالم، انسان است و اگر انسان مي تواند حيوان وحشي را اهلي كند،قطعا خواهد توانست موجودي را كه تا اين حد تعليم پذير است در چارچوبي كه خودش مي خواهد در بياورد اما تربيت يك وقت طلايي دارد كه ما معمولا آن را از دست مي دهيم. خيلي از خانواده ها به اين حديث پيامبر(ص) استناد مي كنند كه سه تا هفت سال وجود دارد؛ هفت سال اول عمر، بچه سيد و سرور است. بعد اين حديث را به اين معنا گرفته اند كه هر كاري خواست بكند. در حالي كه چنين برداشتي درست نيست.كسي كه اين وقت زير هفت سال را از دست مي دهد آن وقت طلايي را از دست داده است. كودك در اين دو سن دو ويژگي دارد كه بايد از آن استفاده كرد. اول اينكه بچه مال ماست و مال كس ديگري نيست. تربيت عرصه ي فرصت سوزي نيست ما اگر بچه مان از دو سالگي به سه سالگي رسيد و چيزهايي كه بايد در دو سالگي به او ياد بدهيم يا نداديم، فرصت بزرگ يك ساله را از دست داده ايم.ويژگي ديگر اين سن اين است كه بچه ها در اين سن به شدت آمادگي روحي، رواني و قلبي دارند. يعني انسان در يك مقطع سني قلبش باورناپذير مي شود يا ناباورپذيري اش كم مي شود….اين سن با اين ويژگي ها بهترين سن براي آموزش است.
دكتر فريبا علاسوند،ماهنامه خانواده شاد، ش8، ص5