تکلم به ما لا یعنی و فضول یعنی سخنان بی فایده گفتن و تکلم کردن به چیزی که نه در کار دنیا آید و نه در کار آخرت. واگر چه این کار حرام نباشد ولی بسیار مذموم است زیرا که باعث تضییع اوقات که سرمایه تجارت است می شود و آدمی را از ذکر خدا و فکر در صنایع او باز می دارد و بسا باشدکه از یک لااله الله یا سبحان الله گفتن، قصری از برای آدمی بنا می کنند یا از فکری، دری از درهای الهیه بر خانه دل گشوده می شود ولیکن سود بسیاری از دست او در رفته است. آری سرمایه بنده، اوقات اوست و چون آن را به مصرف بی فایده برساند و از آن چیزی به جهت روز درماندگی ذخیره نکند، سرمایه خود را ضایع کرده است.

کاشکی قیمت انفاس بدانستندی               تا دمی چند که ماندست غنیمت شمرند

منبع: معراج السعاده، ص451