دوستان عزيز سال 1398، سال رونق توليد بر همگي مبارك باد اميدوارم در راستاي منويات حضرت آقا حركت كنيم و شاهد موفقيت هاي پژوهشي - توليدي در حوزه هاي علميه خواهران باشيم.

می رسد عید و دلها شاد و خرم

همه درفکر دیدارند با هم 

همه آماده اند سفره بچینند 

به فکر سفره های هفت سینند 

منم در سفره دارم هفت سین را 

ولی توام شده با داغ زهرا 

بود سین نخستین سیلی کین 

به روی مادرم با دست سنگین 

ببین بر سفره سین دومم را 

که سویی نیست در چشمان زهرا 

بگویم سین سوم تا بسوزی 

که مادر سوخت بین کینه توزی 

از این ماتم دل حیدر غمین است 

که سین چارمم سقط جنین است 

به روی سفره سین پنجم این است 

سر سجاده اش زینب حزین است 

شده سفره پر از اشک شبانه 

ششم سین مانده سوت و کور خانه 

چه گویم ای عزیز از سین آخر 

بود آن سینه ی مجروح مادر

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

باز سالی نو و آرزوی قلب و قلوب
باز مستی از عطر بهار و تمنای تحول حالمان به بهترین حال از مدبراللیل و النهار
باز دعای زنده شدن به دم مسیحایی باد بهاری و خرق جامه ی رخوت
رئوفا این بار طعم شهد عنایتت را با ظهور منجی موعود عجل الله تعالی فرجه شریف
در کام منتظرانش ابدی کن.

فرا رسیدن بهار طبیعت و نوروز بر همگان مبارک باد.

نوروز از نگاه شریعت

یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبر اللیل و النهار یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الى احسن الحال.

تمام قلوب و تمام ابصار و بصیرت ها در دست خداى تبارك و تعالى و ید قدرت اوست.

اوست كه تدبیر مى كند جهان را، لیل و نهار را، و اوست كه قلوب را متحول مى كند وبصیرت ها را روشن مى كند، و اوست كه حالات انسان را متحول مى كند و ما آن را در ملت عزیز خودمان در زن و مرد، در كوچك و بزرگ یافتیم. این تقلیب قلوب كه قلب ها رااز آمال دنیوى و از چیزهایى كه در طبیعت است بریده بشود و به حق تعالى پیوسته بشود و بصیرت ها روشن بشود و صلاح و فساد خودشان را به وسیله بصیرت بفهمند.»

عیدهاى اسلامى

در قرآن كریم مى خوانیم:

…اللهم ربنا انزل علینا مائده من السماء تكون لنا عیدا لاولنا و اخرنا و ایه منك و ارزقنا و انت خیر الرازقین خداوندا!، مائده اى از آسمان بر ما نازل فرما تابراى اولین و آخرین ما عید، و نشانه اى از جانب تو باشد و به ما روزى عنایت كن كه تو بهترین روزى دهنده هستى.» عید از ماده «عود» به معنى بازگشت گرفته شده و به گفته راغب اصفهانى به معنى بازگشت به وضعیت مطلوب گذشته است. و به روزهاى سرور و شادى نیز گفته مى شود.

در اسلام روزهایى، به نام عید اسلامى اعلام گردیده است كه مهمترین آنها عبارتنداز:

اول شوال; عید فطر، دهم ذیحجه; عید قربان، هیجدهم ذیحجه; عید غدیر، جمعه; عید محمد صلی الله علیه و آله و سلم چرا كه در هر یك به گونه اى بازگشت انسان به فطرت توحیدى اش مطرح است.

بنابراین: «عید نه جامه رنگارنگ پوشیدن است كه این عید كودكان است، نه شربت و شیرینى و غذاهاى متنوع خوردن، كه این عید شكمبارگان است، نه به سیاحت و تفرج بى محتوى پرداختن، كه این عید ولگردان است، نه بى بندو بارى و هرزگى و عیاشى كردن، كه این عید بوالهوسان است، نه قاه قاه خندیدین و همدیگر را به مسخره گرفتن و به بازى روز گذراندن، كه این عید غافلان است، نه تاب خوردن و سبزه رویاندن و سفره هفت سین چیدن و رنج پختن «سمنو» كشیدن، كه این عید خرافه پرستان است.

هیچ كدام از اینها مفهوم عید از دیدگاه اسلام نیست، كه عید اسلامى موفقیت درراه انجام وظیفه است. و تطهیر نفس و تصفیه جان و تمرین صبر و استقامت، چون عیدفطر پس از ماه مبارك رمضان.

و عید، گذشتن از امتیازات است. و رسیدن به هم آهنگى و شركت در وحدت بزرگ اسلامى، شكستن غرور و خودخواهى و ترك نازپروریها، سایه نشینى ها، مشتاقانه نداى حق را لبیك گفتن … و سرانجام خود را بازیافتن و به خدا رسیدن. چون عیدالضحى پس از دوران سازنده حج.

عید، چون قطره اى به دریاى جمع پیوستن است. و از انزوا به در آمدن، گسسته ها رابهم بستن و صف صف بهم پیوستن، پیوند خود را با خدا استوار كردن و دین خود را هرهفته تحكیم بخشیدن، همچون عید جمعه كه عید محمدصلی الله علیه و آله و سلم  است ».

برترین عید، روزى است كه خداوند متعال نعمتش را بر مسلمانان تمام كرد و اركان دین را محكم و استوار نمود، و رسالت را به امامت پیوست، و رهبر آینده مسلمانان را معرفى كرد، و فرزند كعبه را بر فراز منبر امامت نشاند، چون هیجدهم ذیحجه عیدغدیر خم.

آن گونه كه در روایات آمده است و بعضى از علماى بزرگوار فرمودند، و در گاهنامه تطبیقى سه هزار ساله به روشنى مشخص گردیده، آن روز، عید غدیر خم با اول فروردین سال دهم هجرى شمسى مطابق بوده است و عید نوروز نیز به بركت ولایت رنگ الهى به خود گرفت و در بین شیعیان و ایرانیان شهرت و دوام یافت.

ادامه »