حسن معاشرت در ميان همسران داراي اهميت وي‍‍ژه اي مي باشد و از آنجا كه رابطه زوجيت رابطه طرفيني است هر يك از زوجين نسبت به يكديگر وظايفي دارند. استقبال و بدرقه شوهر، رضايت مرد از همسر خويش، آراستگي زن براي شوهرش، اطاعت و تمكين و رفتار محبت آميز داشتن، شوهر را سراپا شيفته زن مي كند و محل آرامش و آسايش او را خانه قرار مي دهد كه اينهااز آداب و رسالات زنان مي باشد. شوهر نيز در قبال همسر خود وظايفي دارد؛ابراز محبت،نيكي به زنان و پرهيز از خشونت و سخت گيري نكردن با زنان و خوشرفتاري با آنان مي باشد مردان بايد براي تأمين نيازهاي خانواده بر دامنه فعاليت هاي خود بيفزايند، همچنين همكاري مرد در كارهاي خانه داراي جايگاه بس عظيم مي باشد. عفو و بخشش همسران در هنگام خطا، خوش خلقي و خوش رويي با همسر، آراستگي همسران براي يكديگر، رفق و مدارا با يكديگر، احترام به وابستگان همسر، ارضاي خواسته ها و نيازهاي يكديگر به طريق مطلوب در برقراري روابط گرم و سالم ميان آنها مؤثر است، لذتي كه از چنين روابطي براي زن و مرد حاصل مي شود، لذت بهشتي است كه عقل و شرع هم نيكويي آن را تأييد مي كند و از ضروري ترين رفتارهاي اخلاقي ميان همسران وفاداراي است و ارتباط كلامي سالم باعث شكوفايي دوستي و مهرورزي بين آنها و رازداري همسران نشانه امانتداري است.

از آسيب هاي گفتاري ميان همسران مي توان به عدم درك يكديگر، عدم صداقت، كم حرفي، مقايسه همسر با ديگران، توجه بيشتر به حرف ديگران اشاره نمود. آشنا نبودن زن و مرد به وظايفشان، دير آمدن شوهر، اعتياد و سيگار، تفاوت آداب و فرهنگ، توقعات و انتظارات بيش از حد، دير آمدن شوهر از آسيب هاي رفتاري زوجين مي باشد. زوجين با شناخت حقوق متقابل، همسويي بينش ها و باورهاي مذهبي، ارضاي نيازهاي جنسي، تنظيم رابطه صحيح ميان دو خانواده، همسويي ديدگاههاي فرهنگي و اجتماعي گامي مهم در ايجاد روابط سالم ميان خود بر مي دارند.
واژگان كليدي: معاشرت، زن، مرد، وظايف، آسيب شناسي، روابط سالم

سرکار خانم لیلا ایمانی راد