به به چه افطاری!
علامه شهيد مطهّري، هرگاه نام مرحوم علامه طباطبايي را به زبان مي آورد، مي گفت: روحم به فداي او باد. يكي از دانشمندان از استاد مطهّري پرسيد: دليل اين همه تجليل و احترام شما از علاّمه طباطبايي چيست؟ استاد مطهّري در پاسخ گفت: من فيلسوف و عارف بسيار ديده ام و احترام من به علاّمه طباطبائي به خاطر فيلسوف بودن ايشان نيست، بلكه از اين جهت است كه او عاشق و دلباخته ي اهل بيت عليهم السلام است. چرا كه علاّمه طباطبايي در ماه رمضان روزه ي خود را با بوسه بر ضريح مقدّس حضرت معصومه(س) افطار مي كرد. ابتدا پياده از منزل تا حرم مطهّر (با توجّه به آن سنين پيري و دوري راه) مشرف مي شد. ضريح مقدّس را مي بوسيد، سپس به خانه مي رفت و غذا مي خورد.»